Mededelingen

Geschiedenis van mijn schrijfproject

Rond 2000 ging ik met de VUT (prepensioen) en kreeg alle tijd voor het uitvoeren van een lang bestaande wens: genealogisch onderzoek doen. Ik startte met stamboomonderzoek en het interviewen van familieleden. In de loop der jaren stapelde het materiaal zich op in mijn archief en op mijn pc; er moest dringend iets mee gebeuren. Het starten van een website leek me wel iets, maar de technische kennis en vaardigheden voor het bouwen en onderhouden van een site ontbrak, het project werd afgeblazen.

Rond 2008 nam ik het ingrijpende besluit, alle energie en aandacht te richten op het beschrijven van de levens achter al die verzamelde jaartallen. Dat schrijven beviel me wel. In 2010 verscheen het levensverhaal van mijn voorouders Mathijs Konings en zijn zoon Mathijs in boekvorm onder de titel “De Laatste Boer”; het bewijs dat ik een boeiend verhaal kan schrijven was geleverd, het smaakte naar meer. Maar het zouden geen papieren verhalen worden, maar digitale verhalen, die gemakkelijk kunnen worden aangepast en verbeterd en waarmee ik veel meer lezers kan bereiken.

Meeleesgroep

Schrijven is een eenzame bezigheid. Je raakt zo betrokken bij het wel en wee van je voorouders, dat het moeilijk is om tegelijkertijd ook voldoende afstand te nemen voor een objectieve beoordeling van je schrijfproducten. En als dat wel lukt, blijf je nog altijd “de slager die zijn eigen vlees keurt”.

Daarom heb ik enkele kritische personen bereid gevonden om mijn conceptverhalen te lezen en van commentaar te voorzien. Deze personen zijn: mijn partner Gerda, Agnes Cools, Ben Verhoof, Ivo Coninx, Wies van Wijk, Marcel Konings, Wim Koekkoek en Wynand Koekkoek. Zij hebben gedurende de periode januari 2015 tot eind 2016 al mijn teksten geduldig en kritisch gelezen en van waardevol commentaar voorzien. Op 1 oktober 2016 hebben we samen het project afgesloten met een etentje. De kans is groot dat er nog meer verhalen zullen worden geschreven. Dan doe ik weer graag een beroep op de meelezers.